Ellen van den Brand

Waarom Perspectief op School?

Bij het SWV Westland was ik verantwoordelijk voor het opzetten van Passend Onderwijs. Hier kwam ik in contact met Perspectief op School. Passend onderwijs stond toen nog in de kinderschoenen. Niet iedereen gebruikte hetzelfde format en men gebruikte verschillende definities en verschillende manieren waarop passend onderwijs werd vastgelegd. Voor de stichting en het SWV was het daardoor onduidelijk wat pas- send onderwijs inhield en kon betekenen.

Hoe is het bevallen?

Er waren scholen die passend onderwijs al geregeld hadden. Zij kregen het gevoel dat hun werkwijze onjuist was en ze opnieuw moesten be- ginnen. Dat was natuurlijk niet het geval, maar voor het collectief was het belangrijk om in de nieuwe werkwijze mee te gaan. Dit gevoel hebben we weg kunnen nemen met o.a. een bijeenkomst voor alle schooldirecteuren. Tijdens deze bijeenkomst hebben we op een luchtige manier onder de aandacht gebracht dat juist door de verschillen het nodig is om passend onderwijs op elkaar af te stemmen. Uiteraard moet je in het begin veel tijd besteden aan de begeleiding vooraf en aan het invullen van de vragenlijsten door de scholen. De bege- leiding hierbij vanuit POS was erg prettig en ook nodig. Zo hebben ze de eerste keer bijvoorbeeld samen met de schooldirecteuren gekeken naar hoe het platform werkt.

Wat doe je ermee?

POS zie ik als een foto van je school en het bestuur. Wat is er in beeld en wat is buiten beeld? Wat willen we in beeld en is dit de volgende keer ook echt in beeld? Als je een jaar later de nieuwe foto maakt, zie je precies wat je hebt bereikt en wat je nog moet doen. Dan wordt een foto (een momentopname) een filmpje (proces passend onderwijs). Bij een laag percentage in de uitkomsten, zoals dat vaak het geval is als je hiermee begint, is dat zowel goed als slecht. Goed omdat het een startpunt markeert en slecht omdat natuurlijk duidelijk te zien is hoeveel werk er nog gedaan moet worden. Het geeft aan welke onderwerpen we met elkaar moeten bespreken.

Wat heb je er aan?

Dankzij POS wordt nu overal dezelfde taal gebruikt en is er één monitor voor overzicht en inzicht (de bestuursmonitor): één werkwijze waarmee je in één oogopslag ziet hoe passend onderwijs wordt ingevuld op alle scholen.

1. Het signaleert wat nodig is, zowel op het niveau van de scholengroep als op de individuele school. Welke voorzieningen zijn er? Wat is er niet en moet ontwikkeld worden?

2. Het geeft per school aan waar de urgentie is voor het beleid. Wat moet eerst opgepakt worden en wat kan volgend jaar?

3. Het is een actief en levend instrument omdat scholen graag een openstaand punt willen afvinken, als een checklist. Het leeft en wordt echt gebruikt.

4. Het fungeert als een signaalgever. Er wordt direct duidelijk hoeveel procent en wie wel en niet voldoen aan de afspraken omtrent de basisondersteuning.

Ook wordt door POS duidelijker wat de toegevoegde waarde is van mijn rol. De andere bovenschoolse directeuren binnen de stichting zien het resultaat van het mandaat. Met één druk op de knop heb ik zicht op de basisondersteuning en de toegevoegde waarde bovenop de basisondersteuning van alle scholen. Op basis van de uitkomsten maak ik ieder jaar het beleid. Ik weet waar we vandaan komen, waar we staan en waar we naartoe moeten en willen. POS geeft me rust omdat ik weet dat ik overzicht heb.